सामाजिक
“माणसात देव शोधत, सर्वसामान्यांच्या हितासाठी प्रयत्नशील राहणारा, माणसातील “देवमाणूस”….
समाजसेवा ही मुळातच मनात असावी लागते , समाज्याविषयी असलेली तळमळ, ही समाज्यातील गरवंतांच्या व्यथा दूर करण्यासाठी मनात जिद्द निर्माण करते. या जिद्दीतूनच समाज हिताचे काम करण्याची उर्मी तयार होते. आपल्या परिसरातील लहानग्या चिमुरड्या मुलांना बागडण्यासाठी, छानसा बगीच्या निर्माण करणे अथवा गरजवंतासाठी स्वखर्चातून रुग्ण वाहिका उपलब्ध करण्याचे अनमोल कार्य उल्लेखनीय च म्हणावे लागेल.
आपण अनेकदा संस्कारांविषयी ऐकतो, संस्कार म्हणजे काय? मानवास निसर्गाने दिलेली ही एक अमूल्य देणगीच म्हणावी लागेल. जीवनामध्ये अनेक चढउतार येतात. तरीही अशा स्थितीत आपल्या कर्तव्यापासून तसूभरही न ढळता सक्षमपणे प्रतिकूल परिस्थितीचा सामना करीत जनहित साधण्यासाठीही संस्कार होणे गरजेचे आहे. व देणगीची आपल्या पूर्व पिढी तसेच सभोवताली असणाऱ्या आपल्या जवळच्या व्यक्तीं पासूनच निर्माण होते. म्हणूनच यात जिव्हाळा ग्रुप, रोटरी क्लब या संस्थातील सहकाऱयांचेही कार्य मोलाचे आहे.
समाज्याच्या हितासाठी काम करणारा आपल्या पायाला काटा टोचला असताना, त्यावर रडत न राहता समाज्यातील इतर घटकांना अशा वेदना होऊ नयेत. म्हणून इतरांच्या पायाखाली गालीच्या अंथरून दुःख दुर करून आनंद निर्माण करण्याचा प्रयन्त करणे. यालाही संस्कार म्हणावा लागेल. व हा संस्कार असाच मिळत नाही. तो पिढी दर पिढी आपल्या पूर्वजांकडून वारसात आलेला दिसतो. म्हणूनच लोक कल्याणासाठी काम करण्याची मनीषा असणे हाही एक पूर्वजांकडून आलेला संस्कारच म्हणावा लागेल. व हा संस्कार प्रत्येक पिढीला आपल्या मागील पिढीकडून मिळालेली देणगीच म्हणावी लागेल.
सामाजिक कार्यासाठी कार्यरत असलेल्या “अजयने”आपल्या जीवनात आलेल्या दुःखांची पर्वा न करता इतरांच्या जीवनात आनंद निर्माण करण्यासाठी समाजसेवेचे व्रतच घेतले असे म्हणावयास हरकत नाही. आपले दुःख बाजूला ठेवून इतरांच्या जीवनात आनंद निर्माण करण्यांचे काम अजय करत आहेत. सर्वसामान्यांची मुले बागेतील फुलासारखी सदैव आनंदात सुखात बहरात राहोत या साठी समाजसेवेचे व्रत हाती घेऊन मुलगा संस्कारच्या नावाने एक छोटीशी बाग निर्माण करून छोट्या छोट्या मुलांच्या चेहऱ्यावर आनंद निर्माण करण्याचे काम अजय यांनी केले आहे
मंचरचे शहरात मनमिळावू व्यापारी असा नावलौकिक असलेले व सदैव सामाजिक कार्यात सहभागी राहणारे अजय घुले यांनी समाज सेवेच्या हेतून प्रेरीत होऊन समाज्यातील गरजवंत नागरीकांच्या मदतीकरिता सर्व सुविधासुक्त रुग्णवाहिकेचे लोकार्पण केले. मंचर व परिसरामध्ये या रुग्ण वाहिकेमुळे अनेक रुग्णांना आरोग्याच्या सुविधा मिळणार आहेत. कशाचीही अपेक्षा न करता समाज्यातील दिन दुबळ्या वर्गातील सर्वसामान्य व्यक्ती करिता आपल्या परिस्थितीनुसार शक्य ती मदत करण्याचा त्यांचा हा हेतू कौतुकास्पदच आहे असे म्हणावे लागेल.
अनेकजण आज एखादा रुपया खर्च करतानाही अनेक वेगवेगळी कारणे शोधात असतात. पण आपण समाज्याचा काहीतरी देणं लागतो. या हेतूने समाज्याच्या उन्नती साठी काम करणारी संस्कारक्षम अजेय हे या समाज्यात कार्यरत आहेत. समाज्याच्या व्यथा समजावून घेऊन त्यांना मदत करताना. प्रत्येक माणसामध्ये “देव” शोधणारा माणुसच सामाजिक उन्नतीच्या तळमळीने प्रेरित होऊन जातो. व समाजहिताचे कामासाठी झगडतो. तेव्हा त्या व्यक्तीला “देवमाणूस” म्हणणे वावगे ठरणार नाही. म्हणूनच संतांनी म्हटले आहे. “जे का?रंजले गांजले, त्यासी म्हणे जो आपुले, तोचि साधू ओळखावा देव तेथेचि जाणावा”…
